ایران بان نو: رویا کاکاوند// از وقتی چشم باز کرده زندگیش با فرش و فرش بافی عجین شده است. پدر و پدربزرگش هر دو در کار فرش بودند و همین باعث علاقه او شد. لیدا حاجیلو هم کار خانوادگی را ادامه داد و از 21 سالگی وارد عرصه فرش بافی شد. حالا 28 سال است که کار می‌کند و کارگاه فرش بافی دارد. اکنون بیش از 3 هزار نفر در اقصی نقاط کشور زیرمجموعه شرکت او هستند و با او کار می‌کنند. حاجیلو مدیرعامل شرکت «کاسپین بافت حاجیلو » است و بافنده‌های او از نقاط مختلف کشور مانند چهارمحال بختیاری، کردستان، تهران، کرج اصفهان و روستاهای اطرافش و … برای او کار می‌بافند و می‌فرستند.
او می‌گوید:« کار را که شروع کردم با بافنده‌ها مانند کارفرما و کارگر نبودیم. از همان ابتدا بافنده‌ها برای من مانند یک خانواده بودند و با دردها و مشکلاتشان درگیر بودم. بسیاری از این خانم‌ها یا سرپرست خانواده هستند یا بدسرپرست هستند یا مردهایشان بیکارند. این‌ها نان‌آور خانواده هستند و دردشان درد من هم هست.»
او همیشه سعی کرده باری از دوش دردمندان بردارد. به همین دلیل یکی از کارهایش این بوده که به زندان قرچک برود و 100 نفر از زندانیان را آموزش بدهد. حالا آنها که مدرک فنی و حرفه‌ای نیز گرفته‌اند، کار می‌کنند و هر ماه مزدشان را می‌گیرند.
حاجیلو بزرگترین مشکلش را تهیه مواد اولیه می‌داند. مشکلی که به خاطر نبود دستگاه‌های پیشرفته ریسندگی در کشور به وجود آمده است.
او معتقد است :« ما باید خودمان دستگاه ریسندگی داشته باشیم. اما الان به خاطر همین مشکلات از مواد وارداتی استفاده می‌کنیم که آن هم با بالا رفتن قیمت دلار خیلی گران شده است. دولت هم آنچنان که باید، کمک و حمایت نمی‌کند. الان قرار است به من 250 میلیون تومان وام بدهند. در حالی که این مبلغ برای تهیه مواد اولیه من به قدر نوک سوزن هم نیست. از صبح که بیدار می‌شوم دنبال تهیه مواد اولیه هستم. تازه بعد از این که نخ‌ها را پیدا کردم باید بفرستم برای رنگرزی تا آماده کار شود.»
اما حاجیلو برنامه‌های بزرگتری دارد. او می‌خواهد مجموعه‌اش را از دغدغه تهیه مواد اولیه خلاص کند. برنامه او این است که خودش مواد اولیه را تولید کند.
مدیرعامل شرکت «کاسپین بافت حاجیلو » می‌گوید:« بخش قابل توجهی از پشم تولید در کشور تلف می‌شود و کشاورزان آن را دور می‌ریزند. برنامه دارم برای بهار سال آینده پشم را از کشاورز بگیرم و بدهم در خانه‌ها ریسندگی کنند. چون کار ساده‌ای است و پیرزن‌ها هم می‌توانند در خانه آن را انجام بدهند. بعد نخ‌ها را جمع می‌کنیم و رنگرزی می‌کنیم تا دیگر لازم نباشد مواد اولیه را بخریم. البته این نخ‌ها بیشتر به درد فرش‌های درشت بافت می‌خورد.»
او برای فرش‌های ریزبافت که نیاز به نخ‌های ظریف‌تری دارد هم برنامه‌ای دیگر دارد:« حتما نیاز به کارخانه و دستگاه‌های بزرگ ریسندگی داریم. من نیاز به 10 میلیارد تومان وام دارم تا با کمک دولت دستگاه‌های مورد نیاز را وارد کنم. جایش را هم دارم و می‌توانیم به این ترتیب خودمان مواد اولیه را تولید کنیم تا دیگر نیاز به خرید مواد اولیه نداشته باشیم. علاوه بر این به این شکل می‌توانم بیشتر کارآفرینی کنم.»
حاجیلو معتقد است مهمترین خصیصه یک کارآفرین، صبوری است:«شروع کار کارآفرینی صبوری بسیار زیادی می‌خواهد چون هر کسی از هر فرهنگی اخلاقیات و خصوصیات متفاوت خودش را دارد. کنار آمدن با هرکدام از این افراد قلق خودش را دارد و بدون صبر، کار پیش نمی‌رود.»
پاسخ بدهید