ایران بان نو به نقل از ایرنا، بر اساس دستورالعمل سازمانهای حمایتی، زنان سرپرست خانوار شامل زنان بیوه، مطلقه، زنان خودسرپرست (زنان سالمند تنها)، دختران خودسرپرست (دختران بیسرپرستی که هرگز ازدواج نکردهاند) و زنانی است که همسران آنها معتاد، زندانی، بیکار، مهاجر، مشغول خدمت در نظام وظیفه یا از کار افتاده هستند.
زنانی که در پی درگیری با مشکلات مالی و روحی در چند سال اخیر توانستند با کسب و کارهای خانگی خود را توانمند کنند و تکیهگاه محکمی برای بنیان زندگی خود و فرزندانشان شوند اکنون در شرایط کرونایی با مشکلات متعدد دست و پنجه نرم میکنند.
هرچند کرونا برای همه اقشار جامعه به نوعی، چالش های متعددی ایجاد کرد اما این مشکلات برای زنان سرپرست خانوار ملموستر و محسوستر است که به تاکید کارشناسان امر نیازمند رسیدگی ویژه هستند.
در این راستا با توجه به اینکه کرونا با خود تورم و مشکلات اقتصادی بسیاری به دنبال آورد این فشار برای زنان سرپرست خانوار در کلانشهرهای کشور از جمله اصفهان بسیار مضاعف شده است.
هم اکنون در استان حدود ۲۰۰ هزار زن سرپرست خانوار وجود دارد که از این تعداد حدود ۷۰ هزار نفر زیرپوشش نهادهای حمایتی مانند بهزیستی و کمیته امداد قرار دارند.
بسیاری از زنان سرپرست خانوار در استان اصفهان به مشاغلی از جمله تولید مواد غذایی، شیرینی، ترشی، صنایع بستهبندی، قالی بافی و خیاطی مشغول هستند که مشکلاتشان از زمان شیوع ویروس کرونا در جامعه بیشتر شده است.
یک زن سرپرست خانوار در اصفهان که به دلیل زندانی بودن همسرش سه سال است که بار مالی و معیشتی زندگی را بر دوش میکشد، گفت: تا پیش از پدیدار شدن ویروس خانمان برانداز کرونا با اخذ مقدار کمی وام در حد ۲ میلیون تومان از بازار عمده فروشی اصفهان پوشاک میخریدم و در بازارهای محلی میفروختم.
زهرا نیککار در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: تازه روال زندگی من و ۲ دخترم به دلیل یافتن مشتریهای بسیار داشت عادی میشد که آوار کرونا بر سرمان فرو ریخت و همه درآمدمان را حذف کرد.
وی که در این مدت برای تأمین هزینه زندگی از بستگان، نزدیکان و همچنین خیرین کمک گرفته است، گفت: محدودیتهای کرونا باعث تعطیلیهای بسیار بازار عمده فروشی و جمع کردن بازارهای محلی شد و این مساله از لحاظ روحی و جسمی مرا تحت تأثیر قرار داده است.
این زن سرپرست خانوار از خیرین و نهادهای حمایتی خواست که با توجه به محدودیت انجام مشاغل مختلف برای زنان، آنها را بیش از پیش و تا بهبود اوضاع کرونایی تحت حمایت خود قرار دهند.
زن سرپرست خانوار دیگری که در یک شرکت خدماتی برای انجام امور تمیزکاری مشغول بود، گفت: کرونا، دوری و هراس از یکدیگر را در بین مردم ایجاد کرد به طوری که دیگر کسی درخواستی برای تمیزکاری به این شرکتها نداشته است.
سمیه عزیزی که سرپرستی سه فرزند را پس از فوت همسر جوانش بر عهده دارد در گفت و گو با ایرنا افزود: مدت ۲ سالی بود که در این شرکت خدماتی کار میکردم و درآمدم بد نبود زیرا در بسیاری از موارد افرادی که برای آنها کار میکردم علاوه بر هزینه نقدی مقداری کالا و اجناس خوراکی و پوشاک برای فرزندانم میدادند.
به گفته وی از اسفند سال گذشته که نگرانی و بیاعتمادی از بابت ابتلا به ویروس کرونا در بین مردم رواج یافت تماسهای این شرکت جهت تقاضا برای تمیزکاری بسیار کاهش یافت و افرادی همانند من از کار بیکار شدیم.
این زن سرپرست خانواده زیر پوشش بهزیستی، تصریح کرد: در این مدت فقط منابع مالی گذران زندگی من مستمری اندک بهزیستی در کنار یارانه و کمک معیشتهای ناچیز دولتی است.
وی تقاضا کرد که با توجه به نامعلوم بودن زمان شیوع ویروس کرونا، مسؤولان چارهای اساسی برای زنان سرپرست خانوار در مشاغلی که به نوعی غیرفعال شدهاند بکنند تا در شرایط کرونایی بتوانند به زندگی شان ادامه دهند.
پاسخ بدهید