ایران بان نو: رویا کاکاکوند// سال پیش همه او را وقتی با آن پراید 141 می پیچید به سمت بازار آهن شادآباد، می‌شناختند. چون تنها زنی بود که در فضای کاملا مردانه بازار آهن کار می کرد. مسئول اجرایی یک تعاونی بود که دفترش در بازار آهن بود. همین رفت و آمد به این محیط او را با رمز و راز آهن و فولاد آشنا کرد. ابتدا به خرید و فروش پرداخت و پس از مدتی آزمون و خطا تصمیم گرفت یک کارخانه راه‌اندازی کند. سال 1394 با پیدا کردن چند شریک خوب موفق شد شرکت تعاونی هرمس را راه‌اندازی کنند. او حالا یکی از سهامداران و مدیرعامل شرکت تعاونی هرمس است که تسمه فنر تولید می‌کند. این شرکت نخستین تعاونی تسمه فنر و دومین تولیدکننده تسمه فنر در ایران است. در کارخانه این تعاونی 28 نفر کار می‌کنند که همه مرد هستند و 4 نفر خانم هم در کارهای دفتری این تعاونی مشغول هستند.
طاهره شکارچی در مورد مشکلات این راه می‌گوید:«تا دلتان بخواهد مشکل داشتم. محیط این کار کاملا مردانه است و خانم‌ها در سیستم کشور ما جز خانه‌داری و بچه‌داری جایگاه خاص دیگری ندارند. بیشتر خانم‌هایی هم که فعال هستند در بخش کشاورزی یا صنایع دستی اشتغال دارند . جز این مشاغل معدود خانم‌ها در مشاغل دیگر مورد قبول قرار نمی‌گیرند. پذیرفتن من در حوزه صنعت، مخصوصا فولاد که حوزه‌ای کاملا مردانه است کمی سخت بود.»
اما او توانست با نشان دادن توانمندی‌هایش جایگاه خود را در بازار فولاد پیدا کند و حالا او دبیر اتحادیه فولاد، دبیر کمیسیون آموزش اتاق تعاون ایران و رییس کمیسیون بانوان خانه تعاونگران است.
شکارچی به کسانی که می‌خواهند کاری را شروع کنند و دست به کارآفرینی بزنند توصیه می‌کند حتما از روش تعاونی استفاده کنند.
او می‌گوید:« هیچ کاری تنهایی میسر نیست. همکار و شریک مطمئن و همراه واقعا لازم است. شرکایی که بتوانند با هم کنار بیایند اولین فاکتوری است که برای موفقیت لازم است. از نظر من اجتماع چند نفر که با هم واقعا همفکر هستند _نه این که دقیقا یک نوع فکر کنند_ و با هم دنبال یک هدف باشند، بسیار مهم است. بهترین شکل موفقیت با هر جنس، شخصیت و تحصیلاتی از نوع تعاونی است. »
مدیرعامل شرکت تعاونی هرمس ادامه می‌دهد:«خانم‌های توانمندی را می‌شناسم که واقعا کار می‌کنند. هم بیرون کار می‌کنند هم داخل خانه وظایف همسری و مادری را انجام می‌دهند. زمانی که آقایان به خانه می‌رسند دیگر زمان استراحت است و راحت جلوی تلویزیون می‌نشینند. ولی خانم‌ها که به خانه می رسند تازه کار دوم را شروع می‌کنند. بعد هم روزهای تعطیل بسته به سن و اقتضای زندگی کارهای مخصوص آن روز را دارند. حقوق زنان ضایع شده است. چون سه برابر آقایان کار می‌کنند ولی حقوق‌شان نصف آقایان است. ارثیه زنان نصف است شهادت‌شان نصف محسوب می‌شود و… . ولی من به عنوان یک زن که مدیر یک شرکت هستم باید برابر یک مرد مالیات بدهم. جریمه رانندگیم مانند یک مرد است. در واقع سیستم وقتی می‌خواهد از زن چیزی بگیرد برابر مردها می‌گیرید ولی وقتی می‌خواهد چیزی بپردازد نصف مردان می‌پردازد و این اصلا انصاف نیست. امیدوارم روزی خانم‌ها به حق صددرصدشان برسند.»
پاسخ بدهید