هنر «پتینه» به اجسام روح می دهد

دو سال است مشغول کار «پتینه» است، با عشق و انگیزه کار می‌کند و هنرجو هم دارد . در حال حاضر بازسازی اشیای بزرگ را متقبل می‌شود و معتقد است این کار به اشیای کهنه و قدیمی جان می‌دهد.

اینکه چه کار می‌کنیم مهم است، اما اینکه چگونه کار می‌کنیم شاید گاهی مهم تر باشد. رویا مدرسی هنرمند خوب کشور و بانوی کارآفرینی است که با عشق و چاشنی هنر و نوآوری و تلفیق رنگ و استفاده درست از ابزار می‌تواند وسایل و اشیای کهنه را به وسیله‌ای جدید و زیبا تبدیل کند. هنر و کسب و کار او پتینه سازی یا همان بازسازی و نوسازی است، البته به شیوه‌ای کاملا عالی .

رویا مدرسی درباره نحوه ورودش به کار و هنر «پتینه» گفت: من ۵۶ ساله هستم و ساکن مشهد . یک دفعه با این شیوه کار و بازسازی وسایل کهنه آشنا شدم . باید اعتراف کنم در گذشته نقاشی و خط من هیچ کدام خوب نبود ،اما ناگهان با «پتینه» آشنا و علاقه مند شدم.  این آشنایی از طریق آموزش در یکی از بخش‌های شهرداری و پیامی که به تلفن همراهم ارسال شد، اتفاق افتاد. از روی کنجکاوی رفتم و موضوع خیلی زود مورد علاقه من قرار گرفت و برایم جدی و ادامه دار شد .خانواده هم مشوق من شد و در جهاد دانشگاهی ثبت نام کردم و دوره پتینه را گذراندم . استاد فرجی به مشهد آمد و پتینه دیواری را هم آموختم و با کار بیشتر تجربه‌های ارزشمندی در «پتینه» به دست آوردم.

این هنرمند «پتینه» کار که تجربه را اصلی مهم در کار خود می‌داند، ادامه داد: این کار را هر چه بیشتر انجام داد ،نکات مهم خودشان را نشان می‌دهد من حدود دو سال است که به حرفه «پتینه» کاری مشغول هستم . بعد از گذراندن دوره‌های تکمیلی با کارهای کوچک کارم را شروع کردم ،اما به زودی متوجه شدم با این کار می‌توان بازسازی وسایل را انجام داد و  وسایلی که قدیمی و کهنه هستند را به وسیله ای جدید و نو تبدیل کرد . کارهای اولیه من روی سینی و شیشه و ابزار کوچک بود.

مدرسی گفت: وقتی یک جسم بی روح را به وسیله‌ای زیبا و هنری تبدیل می‌کنم، انگار با من حرف می‌زند که ببین من قبل از «پتینه» کاری چه بودم و حالا به چه چیزی تبدیل شدم؟! این برایم مهم و ارزشمند است و حدود دو سال و نیم است که به این کار مشغولم . از ابتدای راه ،دوستان و اطرافیان که کارهای من را در بازسازی و «پتینه» وسایل دیدند راغب شدند و وسایل خود را برای بازسازی به من سپردند و من را به دوستان دیگری معرفی کردند. برای همین یک صفحه در فضای مجازی ایجاد کردم تا تصاویر کارهایم را ثبت و معرفی کنم . از طریق همان صفحه برخی سفارش کار دادند و مشوق من بودند . این جریان معرفی ادامه پیدا کرد و کار  مرا به دوستان خود معرفی کردند . متوجه شدم می‌توانم کارهای بزرگ انجام دهم و «پتینه» روی وسایل بزرگ، کابینت و کمد و مبلمان و دیوار هم به من سفارش شد.

وی در رابطه با سیر تحول و پیشرفت کارش توضیح داد: اگر صفحه من را نگاه کنید مشخص است ،کارهای ابتدایی من روی وسایل کوچک و فلزی بوده و بعد نوع کار و سطح کار من تفاوت کرد ،اما از آنجا که پتینه یعنی بازسازی و نوسازی وسایل و اشیا، من تا امروز طبق سفارش مشتری کارهای «پتینه» را پذیرفتم و قبول کردم .بر این اساس محصولی را تبدیل و تولید نکردم، اما در خلال آموزش و ارتقای سطح کارم که دوره رزین را آموزش می‌دادم، قالب سازی را هم آموختم و  در این رابطه فعال بودم .محصولاتی را تولید کردم و دوست دارم در زمینه رزین محصولاتی تولید کنم و این مستلزم اختصاص وقت مناسب است . هنوز فرصت برای تولید محصول به معنای درست را نداشته ام.

مدرسی در توضیح کار «پتینه» گفت: افراد دوست دارند وسایل و اشیای قدیمی خود را به عنوان یادگاری حفظ کنند ،مثلا یک وسیله یا هدیه که از اجداد خود نگه داشته اند و برای شان ارزش بالای معنوی دارد.  بازسازی آن ارزش مهمی دارد و می‌توانم بگویم که «پتینه» روح دادن به اجسام است . زمانی که یک وسیله قدیمی بازسازی شد مجدد قابل استفاده می‌شود و صرف اقتصادی هم دارد . من قبل از پذیرش آن اشیا بررسی می‌کنم که تا چه مقدار قابل احیا و مرمت است و امکان تغییر دارد یا خیر؟ با مشتری هم تغییرات احتمالی را هماهنگ می‌کنم.

وی در خصوص ارتباطش با مشتریان و سفارش دهندگان «پتینه» توضیح داد: تاکنون مشتریان من معرف کار من به دیگران بودند و اغلب از طریق فضای مجازی کارهای من در معرض عموم قرار گرفته،همان صفحه شخصی و کاری که دارم. کارگاه کوچکی دارم و گاهی به دلیل کار روی وسایل بزرگ یا غیر قابل حمل، در محل نیز اقدام به انجام کار کرده و یا درب‌های کابینت را جدا و مجدد نصب کرده ایم . به طور کلی مجموعه فعالیت ما به دلیل نیاز به زور بازو ،گاهی انجام آن برای یک خانم بسیار سخت بوده و موجب تعجب و شگفتی مشتریان شده است، زیرا موقع کار نیاز است وسایل بزرگ در چند جهت جا به جا شوند.

پتینه سازی صرفه اقتصادی دارد و از منظر دیگر جنبه زیست محیطی و حفاظت از زمین.این موضوع تا به حال نظر فعالان محیط زیست را نسبت به کارهای مدرسی جلب نکرده، او درباره این موضوع گفت: با مشاهده برخی از وسایل که مردم در خیابان گذاشته اند، به این فکر می‌کنم که با «پتینه» می‌توانستند آن را همچنان مورد استفاده قرار دهند و یا به عنوان وسیله بازسازی شده و قابل استفاده به دیگری واگذار کرده و یا به فروش برسانند. این موضوع در مورد حفظ خانه‌های قدیمی و اشیای آنها هم مصداق دارد و می‌توانیم خانه را بازسازی کنیم ،همان طور که وسایل و یادگاری‌ها با «پتینه» احیا می‌شود، خانه‌ها و وسایل قدیمی هم قابل ترمیم هستند.

کار من در «پتینه» وابسته به سفارش مشتری است

مدرسی که آموزش «پتینه» هم داشته ادامه داد: آنها نیز گاهی با من کار می‌کنند، اما همه اینها مستلزم مراجعه مشتری و دادن سفارش کار است تا کسانی که آموزش دیده‌اند هم  بتوانند کار کنند و کسب درآمد کنند. معمولا کسانی که مشتری ما بودند کارمان را به دیگران معرفی می‌کنند.

وی در خصوص پیشینه گرایش خودش به بازسازی و اصلاح وسایل قدیمی گفت: همیشه دوست داشتم وسیله کنار افتاده را به نحوی درست کنم ،اما نه به این شکل که در حال حاضر آموزش دیدم و مهارت کسب کردم .در این راه تشویق خانواده مشوق کارم بود و بیشترین انگیزه را پسرم و عروسم برای من ایجاد کردند. سختی‌هایی که مراحل مختلف کار با اشیا و وسایل بزرگ دارد ،در مقابل علاقه به کار ،با وجود آسیب‌های جسمی رنگ می‌بازد. وقتی در حال کار «پتینه» هستم ،چنان حس و حال خوبی دارم که قادر به توصیف آن نیستم . مشتاقم تا جایی که توان داشته باشم این کار را ادامه دهم. هر چند در همین دو سال فعالیت، آسیب و درد جسمی هم دیدم ، ذوقی که در کار دارم تمام این مسائل را پوشش می‌دهد.

اکرم سادات حسینی